‘Ik wil de mensen graag een thuisgevoel meegeven’

1 februari 2020

In gesprek met ondernemersechtpaar Elly en Leo Sleutjes

Hospice Parunashia mag vanaf het eerste moment rekenen op de inzet van vele bedrijven in onze regio. Zij dragen het Hospice een warm hart toe en mede dankzij hun giften – financieel of materieel – kunnen we de begroting op termijn sluitend krijgen. Daar zijn wij hen zeer dankbaar voor! In dit interview zetten wij het ondernemersechtpaar Leo en Elly Sleutjes graag in het zonnetje, die met hun bloemisterij een fleurige bijdrage leveren.

In het grote winkelpand in Den Dungen is het druk met klanten. Achter in de werkplaats schuift Elly aan tafel, even verderop zijn twee medewerksters in de weer om mooie boeketten te maken. Haar man Leo – hij nam het bedrijf over van zijn ouders die er in 1956 mee begonnen – is elders in het pand druk bezig.
Bij een kop thee vertelt Elly hoe het contact met het Hospice tot stand is gekomen. “We hoorden al in het prille begin van het initiatief om een hospice in Sint-Michielsgestel te starten. Toen hebben we meteen al uitgesproken dat we graag onze bijdrage willen leveren. En zo is het ook gegaan.”

Genieten
Twee jaar geleden werkten ze al mee aan een van de sponsoracties en verkochten ze in de winkel glaasjes die door schoolkinderen beschilderd waren. Vanaf de start van het Hospice leveren ze om de week op vrijdag een prachtig boeket af, dat een mooie plek krijgt in de woonkamer. Zo kunnen alle gasten en hun bezoek ervan genieten. “We doen het om en om met de bloemenman van de markt, wij de ene week en hij de andere,” zegt Elly. “Dat vind ik wel netjes, dat we dat zo samen doen.”
Rondom Allerzielen zijn er bolchrysanten afgegeven en zo doen ze dat ook met hortensia’s, buitenplantjes en bolletjes voor in de tuin. “De tuin is heel mooi en het is voor de gasten fijn om daar van de planten en bloemen te genieten.”
(tekst gaat verder onder de foto)

Thuisgevoel
Op de vraag waarom ze dit willen doen, is het antwoord van Elly eenvoudig: “Ik ben van huis uit gewend dat er altijd bloemen op tafel staan. Mijn moeder was gek van bloemen en planten, dus dat was bij ons thuis normaal. Het Hospice is het laatste plekje waar mensen naar toe gaan in hun leven. Bloemen zorgen dan voor dat thuisgevoel. Dat willen we de gasten graag meegeven.”
Dat er meer dan honderd vrijwilligers actief zijn, vindt Elly een mooie zaak. Zelf vrijwilliger zijn is geen optie met een drukke zaak, drie kleinkinderen, en een vierde kleinkind op komst. “Daarom vind ik het bijna een verplichting. Het is natuurlijk maar een klein gebaar, als je hoort hoeveel er soms door anderen wordt gedaan.”

Supermooi
Ze heeft in haar eigen omgeving nog niet met het Hospice te maken gehad en is ook niet in het huis aan de Theerestraat binnen geweest. “Nee hoor. Onze bezorger geeft de vaas met bloemen aan de voordeur af, en hij neemt de leenvaas van het vorige boeket mee terug. Ik heb wel op de video van het Hospice gezien dat het er echt supermooi uitziet, van binnen en van buiten!
Weet je, je kunt er zelf later ook terechtkomen. Dus dan voelt het fijn nu iets goeds te doen. Zo lang wij er zijn, blijven we dit doen!”

Tekst & portretfoto: Carla Jacobs, foto boeket: Unsplash